Vjerovali ili ne, tražeći više podataka o gradiću Longyearbyen dođoh do zanimljive spoznaje. Ukoliko je suditi po dostupnosti i tačnosti informacija na internetu , rekli bismo da je ovo potpuna istina !
Naime, među podacima o ovom gradiću stoji da njihovom stanovništvu nije dozvoljeno umrijeti . Tačnije, dozvoljeno je umrijeti ali ne možete tu biti sahranjeni !
Razlog tome jesu veoma niske temperature koje ne dozvoljavaju tijelu da se raspadne, uslijed čega se oko groblja skupljaju divlje životinje koje sebi traže hranu.
Longyearbyen je najveće naselje i glavni grad norveškog prekomorskog teritorija Svalbarda. Naselje se nalazi na Spitsbergenu, najvećem otoku svalbardskog otočja, a u njemu trenutno živi oko 1.800 ljudi, uglavnom Norvežana i Rusa.
Naselje je 1906. godine osnovao John Munroe Longyear, po kojem je i dobilo ime koje na norveškom znači Longyearov grad. Naselje je 1943. bilo razrušeno od strane Nijemaca, ali je ubrzo nakon Drugog svjetskog rata obnovljeno. Do početka devedesetih godina 20. stoljeća glavna djelatnost u naselju je bilo ugljeno rudarstvo. Danas Longyearbyen nudi široku ponudu aktivnosti i ustanova, pa se u njemu nalaze zatvoreni bazeni, sportska dvorana, trgovina s kućnim potrepštinama, tri hotela, crkva i itd. Godine 1993. u naselju je otvoren i sveučilišni centar.
Longyearbyen je najsjevernije naselje na svijetu kojem se može pristupiti bez ikakvih problema, budući da se u njegovoj okolici nalazi zračna luka u koju se može doći redovitim letovima iz norveških gradova Tromsa i Osla. Budući da se nalazi sjeverno od Arktičkog kruga, u naselju polarna noć traje od kraja oktobra do sredine februara, a polarni dan od sredine aprila do sredine augusta.
Za sve ljubitelje predstojeće zime ili one kojima je dosadilo ljeto, spremili smo foto galeriju. Dok posmatrate slike, zapitajte se da li biste voljeli živjeti u gradiću u kome ne smijete biti sahranjeni ? Ili pak u gradiću u kojem noć traje 4 mjeseca ?
Smatram da je ovo idealno mjesto za sve romantične duše koje uživaju u dugim večernjim šetnjama..
No comments:
Post a Comment